Vandaag schrijf ik over zaterdag 30juli en zondag 31 juli. Zaterdag stond er weer een sporttoernooi op het programma, net als vorige week. Maar net zoals ik gisteren ziek was, zo was zo ongeveer de hele groep vandaag ziek. We hebben dus niet zo veel uitgevoerd. Ik heb even bij het voetbal gegeken en met het groepje gezonde jongeren (ruim 7 jongeren) ging ik naar een klein winkelcentrumpje waar bleek dat de winkels al gesloten waren. Meer heb ik vandaag ook echt niet beleefd en dat is ook de reden waarom ik zaterdag en zondag in één artikel plaats. Nu snel over op de zondag, want die was veel indrukwekkender. Het plan was eigenlijk dat we weer naar de kerk zouden gaan waar we vorige week ook waren, maar omdat deze dienst toch wel erg lang duurde was er besloten dat we zelf een dienst zouden houden in het RKC. Deze dienst maakte weer heel wat dingen in mij los. Deze reis laat mij zo nadenken over het geloof en ook vandaag kwam dit weer terug. Ik heb eigenlijk (nog) niet de keuze kunnen maken om God te volgen en daar werd ik vandaag weer even mee geconfronteerd. Dat is soms best wel een beetje lastig, omdat ik in een groep mooie mensen beweeg die die keuze al wel en soms heel sterk hebben gemaakt. Ik heb direct na deze confrontatie wel direct weer de geruststelling van mijn ouders gekregen dat alles oké is en dat is geen haast is. Het is echt heerlijk om hier zo jezelf te mogen zijn. Tijdens de dienst werd er een hele indrukwekkende keuze gemaakt door Marieke. Marieke besloot om zich vandaag te laten dopen. Iets mooiers is er in het geloof niet. Vandaag zouden we naar Oanob Dam gaan, net als vorige zondag, en in dit prachtige meer moest dit gebeuren. Na Marieke volgden nog twee andere bikkels, Daniëlle en Joanne. Ook zij maakten de keuze om zich te laten dopen vandaag. Na de lunch gingen we dus onderweg naar Oanob Dam. Vandaag was het een stuk warmer dan vorige week zondag dus dat was echt heerlijk. Ik heb eerst lekker op het strandje genoten van de zon, waarna het tijd was om de drie meiden te dopen. Ik heb een keer eerder een doopdienst meegemaakt en dat was die van mijn vader in het Veluwemeer. Dit was een beetje gek, omdat ik niet zo goed wist wat er gebeurde en ik mij een enigszins een beetje schaamde, maar dit vond ik echt heel mooi. Ik kon zie aan de meiden hoe intens ze genoten toen ze weer uit het water verschenen. Echt als een nieuw lichaam met een nieuw begin. Na deze doopdienst gingen we weer terug naar het RKC om daar wat stukjes vlees van de braai te nuttigen rond een kampvuurtje. Toch heeft dit altijd wel weer een super gezellig sfeertje. Rond een uur of acht / half negen ging de groep nog de wijk in met de hoop bijzondere dingen te kunnen doen en te beleven, maar mama was ziek en ik had er niet zo veel behoefte meer aan dus wij bleven op het RKC waar ik de twee voorgaande artikelen heb geschreven. Toen ben ik daarna heerlijk naar bed gegaan.