Het is zo mooi om te zien hoeveel je voor iemand kan betekenen in een wijk als deze. Toen we het matras naar Sandy brachten, kon je de blijheid op haar gezicht zien verschijnen. Nadat we even terug gingen naar het RKC om te lunchen heb ik nog twee mooie teksten op de huisjes van Samuel en Sandy geschilderd. Omdat Sandy zich heel onzeker voelt hebben we haar proberen te bemoedigen met de tekst ' Sandy, child of God' en Samuel, de man verlamde man die toch steeds beter weet te lopen, kreeg de tekst 'trust the Lord'. Dit was echt geweldig om te doen. Ik heb me er echt mee weten te vermaken. En tegelijk heb ik twee mooie mensen blij gemaakt.

's Middags was het tijd voor de Kids Club. Hier komen echt super veel kinderen op af en daar kijken ze ook de hele week weer naar uit. Kinderen van verschillende leeftijden komen naar het RKC om even hun zorgen te vergeten en kind te zijn. Het begon in de grote zaal met iedereen die samen liedjes zingen. Daarna warden de kinderen in groepjes op leeftijd verdeeld. Ik bleef bij de allerkleinsten om samen een film te kijken. Al die kinderen zijn zo intens schattig. De hele tijd had ik zo'n kleintje op mn schoot en het is het fijnste gevoel op aarde om je beetje liefde aan die kindjes te geven.